ΑΡΘΡΟ ΄΄ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΚ ΄΄

30 χρόνια από την υπογραφή ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ
Του Γιώργου Α. Ζερβάκη *

Υπάρχουν ημερομηνίες που είναι καθοριστικής σημασίας για την πορεία των κρατών μέσα στο παγκόσμιο πολιτικό,οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.Ημερομηνίες-σταθμοί που φέρνοντας στο προσκήνιο το ιστορικό παρελθόν,αναδεικνύουν κατά τον πιο έντονο τρόπο τις ανάγκες του σήμερα.
Για την Ελλάδα, η 28η Μαίου 1979 αποτελεί μια από τις ημερομηνίες αυτές, φέρνοντας στη μνήμη όλων μας,παραμονές των ευρωπαϊκών εκλογών, των οποίων το νόημα και η μεγάλη σημασία παρακάμπτεται και αλλοιώνεται, την υπενθύμιση όλων εκείνων των διαδικασιών που απαιτήθηκαν και των εμποδίων που χρειάστηκαν να αντιμετωπισθούν, προκειμένου η χώρα μας να αποτελέσει ισότιμο μέλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, 5 χρόνια πριν από την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Στις 28 Μαίου 1979, στο Ζάππειο Μέγαρο,σε μια τελετή ανάλογη της σημασίας της, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, παρουσία του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Ζισκάρ Ντ’Εσταίν,Πρωθυπουργών,Υπουργών Εξωτερικών και ανώτερων Κοινοτικών αξιωματούχων,υπογράφει την Συνθήκη Προσχώρησης της Ελλάδος στην ΕΟΚ.
Η ημέρα εκείνη ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών του οράματος του Έλληνα πρωθυπουργού,που ξεκίνησαν με τις πρώτες αρχικές διαπραγματεύσεις του 1959,πέρασαν στην απόκτηση του καθεστώτος του συνδεδεμένου μέλους το 1961,πάγωσαν κατά την διάρκεια της επταετούς δικτατορίας και επανατοποθετήθηκαν με την επάνοδο της Δημοκρατίας,όταν στις 12.6.1975 η ελληνική κυβέρνηση,βάσει του Άρθρου 237 της Συνθήκης της Ρώμης,το οποίο προέβλεπε ότι ΄΄κάθε ευρωπαϊκό κράτος μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος της Κοινότητας΄΄, ζήτησε την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Η γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Ιανουάριο του 1976,πρότεινε κατ’αρχήν μια προενταξιακή περίοδο αορίστου χρόνου για να υπάρξει ο αναγκαίος χρόνος στην Ελλάδα πριν την ένταξη να προχωρήσει στις αναγκαίες οικονομικές μεταρρυθμίσεις και σε 2ο στάδιο ομαδοποίηση των ελληνικών ενταξιακών διαπραγματεύσεων με εκείνες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Οι προθέσεις αυτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ξεπεράσθηκαν και έτσι οι διαπραγματεύσεις ένταξης της χώρας άρχισαν τον Δεκέμβριο του 1976.
Για τέσσερις βασικούς λόγους η Ελλάδα επεδίωξε την ένταξη της στην ΕΟΚ:
Θεώρησε την Κοινότητα ως το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα επετύγχανε την σταθεροποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Επεδίωκε την ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της θέσης της στο περιφερειακό και διεθνές σύστημα,ιδιαίτερα σε σχέση με την μείζων απειλή της Τουρκίας,επιδιώκοντας την χαλάρωση της έντονης εξάρτησης που είχε αναπτυχθεί από τις ΗΠΑ.
Θεώρησε την Κοινότητα ως ισχυρό παράγοντα που θα συνέβαλε στην ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό των δομών της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Επιθυμούσε ως ευρωπαϊκή χώρα να είναι παρούσα και να επηρεάσει τις διεργασίες για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Οι ελληνικές διαπραγματεύσεις για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν ήταν και τόσο εύκολες,καθώς η Ελλάδα διαπραγματευόταν με ΄΄9΄΄ κυβερνήσεις με διαφορετικές θέσεις και απόψεις και όχι με ένα θεσμό.Οι διαπραγματεύσεις αυτές συνέπεσαν με μια περίοδο κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Κοινότητα αντιμετώπιζε οικονομική στασιμότητα,ανεργία,πληθωρισμό,βιομηχανική κρίση.
Το όραμα της ένταξης όμως της χώρας σε μια ισχυρή οικογένεια κρατών που θα της έδινε το πλεονέκτημα να ισχυροποίησει τους δημοκρατικούς θεσμούς της,να τύχει των πλεονεκτημάτων μιας μεγάλης Ενιαίας Αγοράς,να συμμετέχει στο πλέγμα των κοινοτικών μηχανισμών λήψης αποφάσεων,η καθολική προσήλωση στο μεγάλο αυτό στόχο των ανθρώπων που εργάστηκαν στο πλαίσιο της Κεντρικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων και κυρίως το διεθνές κύρος του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή,οδήγησαν την ελληνική προσπάθεια σε γρήγορη και ικανοποιητική κατάληξη.
Ο μεγάλος αυτός στόχος,περνώντας από διάφορες φάσεις έως ότου καταλήξει σε μια κοινά αποδεκτή θέση του συνόλου σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων για την χρησιμότητα της ένταξης,οι προσπάθειες του παρελθόντος και του παρόντος για ενίσχυση της θέσης της χώρας στο κοινοτικό σύστημα,προσδιορίζουν την πορεία της χώρας λίγες ημέρες πριν από την διεξαγωγή των ευρωπαϊκών εκλογών.
Διαδικασία,που σε ένα ανανεωμένο πολιτικό σύστημα δεν θα μετατρεπόταν ξανά,με ευθύνη και του Πολίτη σε μια ανούσια αντιπαράθεση που δεν αναδεικνύει τα σημαντικά ευρωπαϊκά θέματα που διακυβεύονται αυτή την στιγμή.


* Ο κ. Γιώργος Ζερβάκης είναι ιδρυτής και πρώην Πρόεδρος των ΝΕΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ Κρήτης , εκπρόσωπος των ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ Κρήτης.Το άρθρο έχει γραφεί αποκλειστικά για την εφημερίδα ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, συνεισφορά στην ανάπτυξη δημόσιου διαλόγου για τις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου.
Δημοσιεύθηκε την Τρίτη, 02.6.2009