ΑΡΘΡΟ ΄΄ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΄΄

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ του Γιώργου Ζερβάκη *

Η ένταξη μας στην ΕΟΚ το 1981 και στο ευρώ το 1999 αποτελούν σημαντικές στιγμές, καθώς στην πρώτη περίπτωση, η Ελλάδα, μετά την 7χρονη περιπέτεια κατάλυσης των δημοκρατικών ελευθεριών και των δεινών που την συνόδευσαν, έγινε μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας, επιδιώκοντας να εδραιώσει τους δημοκρατικούς της θεσμούς και να εξασφαλίσει μια οικονομική ευημερία।Στην δεύτερη περίπτωση, η ένταξη μας στην ευρωζώνη σήμανε μια νέα περίοδο , όπου η ελληνική οικονομία έμπαινε σε ένα πιο ασφαλές λιμάνι।Και οι δυο όμως ιστορικές στιγμές, δεν μας εξασφάλισαν ένα καλύτερο αύριο, γιατί δεν εκμεταλλευθήκαμε ευκαιρίες, γιατί αφήσαμε έναν ευδαιμονικό λαϊκισμό να μας οδηγεί, γιατί καθορίσαμε ένα σύστημα αλλοπρόσαλλης οικονομικής συμπεριφοράς, που παραβίασαν ενσυνειδήτως και για λόγους ιδιοτελείς, κυβερνήσεις, κοινωνικές ομάδες, «επιχειρηματίες» με έναν ιδιότυπο βαλκανικό προσανατολισμό।

Σήμερα, εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης, με την χώρα μας να κινείται μέσα σε ένα πολύ διαφορετικό οικονομικό-κοινωνικό πλαίσιο, εξαιτίας των λαθών & των παραλείψεων που δημιουργήσαμε στο πολιτικό, οικονομικό σύστημα, είμαστε υποχρεωμένοι να αναθεώρησουμε όλα όσα τα προηγούμενα χρόνια αφήσαμε ανεξέλεγκτα।

Βλέπουμε το ελληνικό κράτος να αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη μεταπολεμική του κρίση και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, να υφίσταται τις επιπτώσεις των δικών μας παραλογισμών μας. Μεσούσης της παγκόσμιας κρίσης , στην Ελλάδα, αναπτύσσονται τάσεις ριζοσπαστικού πολιτικού λόγου , δίνοντας τροφή σε αντίστοιχες ενέργειες και πρακτικές, σε συνδυασμό με επικίνδυνες ενέσεις μιας άλλης μορφής και έντασης λαϊκισμού.Όταν ξεσπούσε η κρίση, ακούγονταν φωνές να ζητούν κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας , χωρίς όμως να μπούν στον κόπο να εξηγήσουν ότι χωρίς το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν νοείται Νομισματική ΄Ενωση , δεν νοείται Ενιαίο Νόμισμα.Οι ίδιες φωνές, διατυπώνουν σήμερα ανεύθυνα αιτήματα περί εξόδου της χώρας και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.Όμως, έξω από το ασφαλές σκάφος του ΕΥΡΩ, η Ελλάδα θα ερχόταν αντιμέτωπη με νομισματικές αναταράξεις, όπως η Ουγγαρία, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όσα ζούμε την τελευταία διετία, όλα όσα περνάμε, απαιτούν μια αλλαγή φιλοσοφίας από όλους μας.Απο το πολιτικό σύστημα, από τις πολιτικές, πνευματικές ηγεσίες αυτού του τόπου, από την ίδια την Κοινωνία. Τα προβλήματα του σήμερα, οφείλουμε να τα αναδείξουμε, να τα συζητήσουμε , με σημείο αναφοράς το ευρωπαϊκό κεκτημένο.Σαν χώρα πρέπει να διαφυλάξουμε το κεκτημένο πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης ως προς το μείζον της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας.Η συμμετοχή μας στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, στις κοινοτικές πολιτικές, σήμανε την πλήρη αλλαγή της εικόνας της χώρας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τα ουσιώδη, να αφήσουμε στο περιθώριο λογικές που εθνικοποιούν την ευρωπαϊκή συζήτηση, να αξιοποιήσουμε αυτά που κερδίσαμε ως κοινωνία από την συμμετοχή μας στο κοινοτικό σύστημα, να προσδιορίσουμε αυτά που θέλουμε για την χώρα μας μέσα σε μια Ευρώπη, που περνάει τις δικές της κρίσεις. Σπαταλώντας τα πολύτιμα μεταενταξιακά χρόνια, αποτυγχάνοντας σαν χώρα να διαχειρισθούμε την ενσωμάτωση μας στις ευρωπαϊκές δομές, θα πρέπει να προετοιμασθούμε για να διαφυλάξουμε την μεγάλη κατάκτηση του παγιωμένου και δηλωμένου ευρωπαϊκού προσανατολισμού μας, γιατί, το συνονθύλευμα διαμαρτυρίας που έχει σαν μόνη πρόταση έναν κενό, καταγγελτικό αντιμνημονιακό λόγο, εκδηλώνει έναν υφέρποντα, ρηχό ,ασύνδετο, επικίνδυνο αντιευρωπαϊσμό, που μπορεί να λάβει χαρακτηριστικά επιθετικού ευρωσκεπτικισμού. Η πρόκληση είναι μπροστά μας, και οφείλουμε να μην την χάσουμε. * Ο κ. Γιώργος Ζερβάκης είναι εκπρόσωπος των ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ. Το άρθρο έχει γραφεί αποκλειστικά για την εφημερίδα ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, με την ευκαιρία της 30ης επετείου από την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ. Δημοσιεύθηκε, στις 11.1.2011