ΑΡΘΡΟ ΄΄ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΄΄

Ευρωπαϊκές Εκλογές και Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα
τ. Γιώργου Ζερβάκη *


Φέτος, η χώρα μας συμπλήρωσε 30 χρόνια παρουσίας στους κοινοτικούς θεσμούς, επιτυγχάνοντας την ισχυροποίηση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, την εθελούσια και δημοκρατική συμμετοχή μας σε μια μεγάλη κοινότητα ειρήνης και ευημερίας.Στα χρόνια αυτά είδαμε την χώρα μας – χάριν των κοινοτικών πόρων – να αναπτύσσεται, όμως και να χάνει αναπτυξιακές ευκαιρίες ,ειδικά στον αγροτικό τομέα όπου τα κρίσιμα χρόνια χαϊδεύαμε αυτιά, αντί να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.Χρόνια, που έφεραν τους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας, κοντά στις κοινοτικές εξελίξεις, αξιοποιώντας την συμμετοχή τους και αλλάζοντας την εικόνα τους μέσα από σειρά έργων τοπικής και περιφερειακής κλίμακας.
Το πολιτικό σύστημα, η ελληνική κοινωνία, οφείλουν να αποτιμήσουν τα 30 χρόνια ένταξης στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, να εμφανίσουν μια πιο συνεκτική ευρωπαϊκή πολιτική πάνω στα μείζονα ευρωπαϊκά θέματα, να ενισχύσουν την συμμετοχή μας στον πυρήνα της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής, να σταματήσουν την ομφαλοσκόπηση , να αξιοποιήσουν αυτά που κερδίσαμε από την συμμετοχή μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, να προσδιορίσουν αυτά που προσδοκούμε για την Ευρώπη.
Σε μια περίοδο που η παγκόσμια οικονομική κρίση αλλάζει τις προτεραιότητες , αλλάζει τον κόσμο, εμείς, σαν χώρα, σαν κοινωνία, έχουμε την υποχρέωση να συνεχίσουμε να κινούμαστε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, πιο συνεκτικά, στον σκληρό ευρωπαϊκό πυρήνα, να αναπτύξουμε σκέψεις και προτάσεις για τη νέα θεσμική αρχιτεκτονική και την δημοκρατική διακυβέρνηση της Ευρώπης.

Υπο άλλες συνθήκες , στις πρόσφατες ευρωπαϊκές εκλογές, οι Πολίτες θα έπρεπε να έχουν ακούσει για τα μεγάλα επιτεύγματα της Ευρώπης, για τις πολιτικές συνοχής που οδήγησαν τις Περιφέρειες της Ευρώπης στο επίκεντρο του κοινοτικού ενδιαφέροντος, για την προγραμματική περίοδο έως αλλά και μετά το 2013, για την πολιτική της Ευρώπης να βρεθεί στην πρωτοπορία για την παγκόσμια συννενόηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, για την Κοινή Αγροτική Πολιτική μετά το 2013.



Ακούστηκαν κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, πολιτικές κραυγές περί ανυπακοής στην Ευρωπαϊκή Ένωση , περί διάλυση της και απεμπλοκής της χώρας μας από αυτήν, όμως , στο κρίσιμο ερώτημα της έρευνας της ΚΑΠΑ Research για το ΒΗΜΑ , << Αντίθεση στην Ε.Ε. και στο Σύμφωνο Σταθερότητας >>, θέμα που έγινε σημαία από τα κόμματα της Αριστεράς, μόνο το 1,6 % έχει τέτοια θέση, ή μάλλον αντι – θέση.

Στην Ελλάδα, η μεγάλη αυτή υπόθεση των ευρωεκλογών, με ευθύνη πολιτικών , ΜΜΕ αλλά και εμάς των Πολιτών, που δεν έχουμε τα χαρακτηριστικά της Κοινωνίας των Πολιτών, μετατράπηκε σε αδιέξοδη εθνική αντιπαράθεση, όχι όμως και σε δημοψήφισμα , ενώ σοβαρή , αξιόπιστη συζήτηση για την Ευρώπη δεν έγινε.

Δεν είδαμε όμως να αναπτύσσεται, είτε σε επίπεδο πολιτικών σχηματισμών, είτε σε επίπεδο των υποψήφιων ευρωβουλευτών , με ελάχιστες εξαιρέσεις από πολιτικά πρόσωπα, μια προσέγγιση στο πως θέλουν την Ευρώπη.
Φυσικά , δεν θα το περίμενα από το ΚΚΕ που δεν θέλει καθόλου Ευρώπη και ζητά ανατροπές στα όσα έχουν οικοδομηθεί από δημοκρατικές κυβερνήσεις , σοσιαλιστικές και χριστιανοδημοκρατικές , εδώ και 50 χρόνια στην ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Φυσικά , δεν θα το περίμενα από τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ακυρώνει την μακρά ,σταθερή πολιτική θέση της ανανεωτικής αριστεράς στην Ελλάδα υπέρ της πολιτικής και κοινωνικής Ευρώπης , κάνοντας σημαία του τις θέσεις μειοψηφικών συνιστωσών του για διάλυση της Ε.Ε. , για απεμπλοκή της χώρας μας από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Φυσικά , δεν θα το περίμενα από το ΛΑΟΣ με τις φοβικές θέσεις του για την υπερεθνική Ευρώπη.
Θα το περίμενα όμως από τις πολιτικές εκφράσεις στην Ελλάδα, των δυο μεγαλύτερων πολιτικών οικογενειών στην Ευρώπη, την ομάδα των χριστιανοδημοκρατών και φιλελεύθερων και από την σοσιαλιστική ομάδα, που άφησαν, ή επέτρεψαν, ή επεδίωξαν [ ανάλογα με τις επιδιώξεις και τις προσδοκίες τους ] στο να μετατραπεί η δημόσια συζήτηση για την Ευρώπη λιγότερο ή περισσότερο, σε εσωτερική αντιπαράθεση , αλλοιώνοντας έτσι το νόημα των ευρωπαϊκών εκλογών, απομακρύνοντας τους Πολίτες από μια συζήτηση που θα έχει συνέχεια και μετά την 7η Ιουνίου.

Τελικά, στην Ελλάδα, στις 7 Ιουνίου για ποιο λόγο ψηφίσαμε; Για την Ευρώπη ή για την καταμέτρηση της δύναμης των κομμάτων, ειδικά όταν υπήρχε η τάση να δοθεί δημοψηφισματικός χαρακτήρας που δεν απέδωσε;
Και η αναμονή απάντησης στα ερωτήματα αυτά, συνεχίζει να υπάρχει………………………..

* Ο κ. Γιώργος Ζερβάκης είναι ιδρυτής και πρώην Πρόεδρος των ΝΕΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ Κρήτης , εκπρόσωπος των ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ Κρήτης.Το άρθρο έχει γραφεί αποκλειστικά για την εφημερίδα ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ.
Δημοσιεύθηκε στις 15.9.2009